AMM: Australian Mayo Message

Today's topic: de hoogste tijd (andre hazes)

Het is woensdag de 31e, de laatste dag van de maand maart, de laatste dag van mijn avontuur in Sydney, de laatste ochtend opstaan in het ‘shared house’, het laatste moment met de Nederlandse familie/friends. We gaan, dus afscheid nemen. Afscheid nemen van elkaar en met twee onrustige nachten sta ik met mijn verslapen hoofd even over 7 uur in de vroege donkere ochtend het taxibusje met enorme armbewegingen (lekkere ochtendoefening) na te zwaaien met vijf mooie en bijzondere mensen erin die ik in deze afgelopen maanden heb leren kennen en een onderdeel zijn geworden van mijn leven. Ik kijk nog even hoe het zwarte busje de hoek omgaat richting het vliegveld en loop vervolgens voor de laatste keer door het straatje met de bloesembomen en vele containers naar mijn huis. Neem voor de laatste keer nog even een douche, voor de laatste keer poets ik in de badkamer hier mijn tanden en neem ik mijn flesje water mee uit de koelkast. Ik rits mijn rugzak dicht, op mijn rug na drie maanden weer bepakt en bezakt loop ik de deur uit, de sleutels op de tafel en met een laatste glimp naar ons verblijf neem ik de bus naar Centraal Station.
Voordat ik de bus instap hang ik nog even onze left-over kleding die wij tijdens ons ‘dutch pre-loved clothes’ verkoop op Bondi niet hadden verkocht, aan de deurklink bij de kringloopwinkel ‘life after fashion’. Net voor het Centraal Station stop ik voor de laatste keer nog even in Sydney bij een koffie hotspot; Café Ish. Voor de laatste keer in Sydney mijn koffie-experience’ geniet ik van mijn Latte Soy. Voor de laatste keer nu zit ik tussen de ‘Sydneysiders’.
Voor de laatste keer zie ik de zon door deze wolken schijnen op deze stad, een mooie en fascinerende stad, een wereldstad met 24-uurs ecnomie. Niet zozeer in de terminologie zoals wij die kennen in Nederland maar voor mij was het afgelopen drie maanden een economie van dagelijks nieuwe prikkelingen, ontdekkingen, belevingen waarin ik never be bored was of stil heb gezeten zowel lichamelijk als fysiek met een bril voor een groei en balans in mijn leven.
Zo begint morgen voor mij een nieuw avontuur waar ik een driehonderdzestig graden turn maak van een wereldstad naar een klein plaatsje 2 uur zuidelijk van Sydney en deel ga ik uitmaken van een leefgemeenschap, een bijzondere locatie voor Pasen en het uitzetten van mijn richting naar zuid en west Australië.

Keep in mind: it’s the end of something and the beginning of everything else, so don’t cry because it’s over but smile because it happened.

Keep on sparkling people,

I will invite you soon for my next AMM 37 about my new coming-up experience.